Vrouwenvoetbal

'Huh, zit jij op voetbal? Maar er zitten toch alleen maar potten op voetbal?' Tja, vrouwenvoetbal en vooroordelen. Verrassend genoeg zijn deze twee nog steeds onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zelfs de mannelijke wezens in mijn omgeving hebben hun een mening klaar over vrouwenvoetbal. Maar kloppen deze vooroordelen wel?

Voetbal is by far de populairste sport ter wereld. Dagelijks kijken er miljoenen mensen naar. Maar waarom wordt er nou eigenlijk zo negatief gedaan over vrouwenvoetbal? Goede vraag, al zeg ik het zelf. De belangrijkste reden is het kwaliteitsverschil tussen mannen- en vrouwenvoetbal. Dat grote verschil is eigenlijk helemaal niet zo gek. Vrouwenvoetbal is namelijk veel minder ver ontwikkeld. Het betaalde mannenvoetbal bestaat al sinds 1954, terwijl dit voor vrouwen pas sinds 2007 is. Of vrouwenvoetbal ooit zo populair wordt als mannenvoetbal? Als het aan mij ligt wel. Het zal misschien nog wel even duren. Maar hé, het is 2017. Alles is mogelijk.

Voetballende vrouwen...

'...het zijn allemaal potten.'

Mijn teamgenoten en ik horen deze opmerking regelmatig voorbij komen. Geloof me, niet iedere voetballende vrouw is een pot. Ook valt het best wel mee met de kort pittige kapsels. En lompe gespierde lichamen.

'...hebben geen tieten.'

Fout! Die hebben we wel. Alleen dankzij de mannen voetbalkleding zien we er misschien niet meer zo vrouwelijk uit. Maar ik heb ook goed nieuws. In 2016 heeft ex-international en Ajax speelster Leonne Stentler het eerste kledingmerk Liona Soccer voor voetbalvrouwen ter wereld gelanceerd. Een belangrijk verschil met de vormloze mannenkleding, is dat zowel de shirts als shorts zijn ontworpen voor het vrouwelijk lichaam. Getailleerd, stijlvol en toch comfortabel. Misschien toch maar even contact opnemen met de voetbalclub. Het zou fijn zijn als we aankomend seizoen niet in een oversized shirt hoeven rond te huppelen.

'... trekken aan elkaars haren en huilen tijdens een wedstrijd.'

Als je denkt dat je na een wedstrijd het voetbalveld vol met plukken haar ziet liggen, heb je het toch echt mis. Zo erg zijn we niet. Maar de scheidsrechters nemen eigenlijk nooit gele of rode kaarten mee naar onze wedstrijden. Want ja, 'het is maar vrouwenvoetbal'. Toch kan ik niet ontkennen dat vrouwen soms echte bitches kunnen zijn op het veld. Als je gaat voor de bal, dan ga je voor de bal. Alles of niets. Mét een kans op een scheldpartij, een klap in je gezicht of zelfs een gescheurde nagel.

'... kunnen niet voetballen.'

Ehm, jawel. Misschien zijn we niet allemaal zo goed als Messi of Ronaldo. Maar vrouwen kunnen wel voetballen. Speltechnisch nog zijn we niet zo goed als mannen. Dit komt onder andere doordat vrouwenvoetbal in Nederland jarenlang verboden is geweest. Pas in 2007 wordt de Eredivisie Vrouwen opgericht. Jullie mannen hebben dus al wat langer kunnen oefenen. Maar geen zorgen. In de komende paar jaar zie je ook bij het vrouwenvoetbal legendarische trucjes voorbij komen. Zoals de zweefduik van Van Persie of de volley van Van Basten.

'...snappen niet wat buitenspel is.'

Oke, ik geef het toe. Het duurde misschien best een tijdje voordat ik snapte wat 'buitenspel' nou precies is. Mijn team heeft het nu aardig onder de knie. Zo heb ik zelfs een keer tijdens een wedstrijd samen met onze wissels de vlagger van de tegenpartij op het matje geroepen. De beste man (ja echt, het was een man) snapte namelijk he-le-maal niks van buitenspel. Hij gooide z'n vlag omhoog op de raarste momenten, in ons nadeel. We hebben hem meteen even een spoedcursus gegeven. Zo sportief zijn we dan ook wel weer.

'De een is net begonnen en de ander voetbalt al jaren. Meisjes zorgen voor veel meer gezelligheid op de vereniging en dat is hartstikke goed,' vertelt Koen Adriaanse Woordvoerder van de KNVB.

Kijk, deze meneer weet tenminste waar hij het over heeft. Want voetballen in een damesteam is namelijk hartstikke gezellig. Ik heb het geluk dat ik zelfs met 26(!) meiden in een voetbalteam zit. Stuk voor stuk verschillend, maar allemaal even leuk (vooral tijdens een derde helft).

Ik kan niet wachten tot zondag. Dan is het weer tijd voor een potje haren trekken, buitenspel lopen en huilen om overtredingen op het voetbalveld met mijn favoriete potten.

Michelle