Once I fingered an owl?

Dat Justin Timberlake er zulke perverse hobby's op nahoudt, dat leek mij al zeer onwaarschijnlijk. Toch keek ik wel even vreemd op toen ik dit nummer voor het eerst op de radio hoorde. Wie weet was het, na koeien knuffelen en Bikram yoga, wel de nieuwste trend onder de sterren. Maar helaas, het lag niet aan Justin. Het lag wederom aan mij.

De juiste songtekst meezingen is voor mij een bijna onmogelijk opgave. Het zou mij niks verbazen als ik een soort afwijkend gen heb dat automatisch de juiste lyrics blokkeert en vervangt door wat idioots. Zo heb ik jarenlang voluit "Your love is on fire" gezongen. Je vraagt je af hoe die jongen dat verkeerd kan verstaan? Nou, +1 want ik begrijp het ook niet!

Regelmatig krijg ik dodelijk blikken naar mij toegeworpen. "Doe je dat nou expres?", wordt er dan gevraagd. Nee! Om even de ernst van deze aandoening aan te tonen, een 'leuke' anekdote uit den oude doos. Amsterdam, Paradiso tot de nok toe gevuld met Miles Kane fans, ik sta de hele avond gezellig mee te blèren, check bij thuiskomst de cd en wat denk je? Blijk ik de hele avond de verkeerde tekst geblèrd te hebben. Slechts één van de 13 was juist... En toen ik gisteren aan het werk was, en dus al bezig met dit artikel, checkte ik toch even de Spotify afspeellijst. Blijkt mijn geliefde 'tour operater', hét nummer voor de reisbranche, gewoon 'smooth operator' te zijn. Hopeloos is het. Hopeloos!

Nu jullie een beetje doorhebben wat voor last ik op mijn schouders draag. Er is gelukkig hoop! Want waar kwam ik van de week achter? Ik ben dus absoluut niet de enige die last heeft van deze aandoening. Mondegreens, worden ze in het Engels genoemd. Een soort van 'mama appelsapjes', maar dan een tikkie erger. Hele volksstammen blijken met dit probleem te zitten. Zo word Wreckingball ineens Rainbow. Zingt Robin Thicke over een cactus in Jamaica. En ja hoor, de rare hobby van meneer Timberlake blijkt ook in het rijtje te staan. Amen!

Als het probleem bekend is, is er dan ook een oplossing? Nee, dat helaas niet. Hier komt de domper van het verhaal. Mensen horen blijkbaar graag wat ze willen horen. En daar is helemaal niets aan te doen! Het spijt me!

Het enige wat ons te doen staat, is lekker verder zingen en erom lachen. Want ons 'probleem' zorgt natuurlijk ook wel weer voor komische situaties!

Sander