Soldaatje

Elk jaar tijdens Pasen nodigen ze bij onze buren de hele familie uit. Vanwege het mooie weer dit jaar hebben ze de hele dag buiten kunnen zitten. De kinderen speelden soldaatje in de tuin. Zij mochten allemaal een wapen uitkiezen en maakten gezamenlijk een aantal afspraken. Buurjochie Tim, met zijn elf jaren de oudste van het stel, deed een dappere poging het zooitje ongeregeld aan te sturen.

Vlak onder mijn slaapkamerraam vond het overleg plaats. Er was direct al één meisje ontevreden over de situatie. Zij had een versleten pistool gekregen. Dat werkt natuurlijk niet. Als je Soldaatje wilt winnen, moet je goed materiaal hebben. Dus ruilde Tim, zoals een goed leider betaamt, zijn houten pistool om met die van dat meisje. Ze konden beginnen.

Als jullie de tuin van mijn buren zouden kennen, hadden jullie kunnen weten dat het uitstekend oorlogsterrein is. De buurtjes hebben namelijk gekozen voor het Zuid-Europese, makkelijk te onderhouden tuinmodel Tres Grand Désordre. Grote teringbende. In de tuin van onze buren kan een kleine kudde grazers makkelijk een maand lang zijn voedsel bij elkaar eten. Zoveel wildgroei en onkruid heb ik nog nooit bij elkaar gezien.

Het doel van Soldaatje is om je tegenstanders neer te schieten en zelf niet geraakt te worden. Net echt dus. Nu lopen de buurjochies niet met AK-74 of UZI's rond, maar met zelfgemaakte houten pistolen, (lege) waterpistolen of nog primitiever: een tak. Het is de fantasie van jonge kinderen die van deze tak een vrij heftig mitrailleur maakt.

Ik zag direct al één jongetje achter een flink uitgegroeide buxushaag plaatsnemen. Een strategische keuze, want die plek gaf overzicht over de hele tuin. Net nadat ik Tim het afgesproken signaal 'beginnen!' hoorde roepen, kwamen twee meiden de hoek om vliegen en vuurden een wild salvo aan 'bam, bam', 'tatata tata tatatata' af op de persoon achter die haag. Na een theatrale val, waarbij de jongen zijn tak in de lucht wierp, zijn hoofd achterover gooide en een wilde kreet uitsloeg, liet hij zich op de grond vallen.Precies zoals afgesproken bleef hij 20 tellen liggen en mocht hij daarna weer opstaan.

Ik heb vijf minuten staan te genieten van het spektakel. Het was de ultieme beleving van de Paasgedachte: na relatief korte tijd weer opstaan uit de dood. Plezier maken met zijn allen en genieten van het mooie weer. Want ook dat is Pasen: vieren dat de lente aanbreekt en de tijd van schaarste van landbouwproducten door de winter, weer voorbij is.

Mijn gedachten dwaalden even af naar vroeger, toen ik zelf ook dikwijls Soldaatje heb gespeeld. Ik realiseer me dat ik nu als een ouwe lul kan gaan klinken: maar wat was dat leuk. Die tijd dat je nog onbezorgd met een tak door de buurt kon rondrennen zonder dat iemand de politie ging bellen. Heerlijk.

Uiteindelijk was het Tim die mijn aandacht trok. Iedereen moest 'uitkomen' voor een klein spoedoverleg. Tim, die het versleten pistool gebruikte, had zojuist zijn nichtje beschoten maar ze wilde niet doodgaan. Hij had een ruime minuut zijn fictieve magazijn op haar leeggeschoten en ze bleef gewoon staan lachen, aldus Tim. Wat nu?

Ze besloten de versgebakken cake van Tim zijn tante te gaan opeten met zijn allen. De wapens werden aan de kant gegooid en de oorlog was weer voorbij. Want boven alles geldt: met Pasen wordt gegeten. En flink ook.

Rick