Dossier: maak kennis met Sander!

Al maanden zijn er op deze website allerlei artikelen te lezen van ene Sander, maar niemand van jullie weet waarschijnlijk wie die jongen nou precies is. Ik verwacht dat ik hem het langste en beste ken, dus neem ik de (letterlijk) zware taak op mij om jullie eens wegwijs te maken in het leven van Sander. Ik weet zeker dat hij dat zal gaan waarderen. Door middel van foto's, citaten en anekdotes zal ik mijn verhaal zo duidelijk mogelijk proberen te maken. Let's go!

Sander Brian van den B. wordt geboren op 20 september 1992 in Amersfoort. Zijn moeder vertelde mij onlangs dat het een moeilijke bevalling was geweest, want Sander wilde er niet uit. Typisch. De eigenwijze Sander bepaalt zelf wel wanneer hij eruit komt. Binnen in zijn moeders buik was het lekker warm, er was meer dan voldoende eten en hij hoefde er niets anders te doen dan een beetje te liggen. Dat zijn, misschien wat kort door de bocht, ongeveer wel Sander's hobby's.

Foto 1: Als absolute zeiker over eten (straks meer hierover) kon hij op vroege leeftijd al uitstekend een 'oordeel' vellen over het voedsel die hij van zijn moeder toegediend kreeg.

Tijdens zijn eerste levensjaren was Sander een actief jochie, aldus zijn vader. Altijd lekker aan het buitenspelen en aan het sporten. Zijn vader en ik vragen ons dan ook hardop af: waar is het misgegaan? Sander vertelde mij vanmiddag nog trots dat hij met schoolvoetbal ooit één keer heeft gescoord. Dat jullie een beetje begrijpen waar Sander zijn sportieve hoogtepunten liggen.

Foto 2 en 3: Sander's vroegere passie voor motoren is totaal verdwenen. Dit geldt ook voor het verlangen om op de ski's te staan en/of gezond te sporten in de buitenlucht.

In de brugklas leerde ik Sander kennen doordat we bij elkaar in de klas werden geplaatst. Hij trok vanaf de eerste dag al direct veel met Peter (naam is fictief - RU) op. Dat vond ik grappig, want Peter was een beetje het kneusje van de klas. Die begon al te huilen als hij een vraag gesteld kreeg. Met zijn groene broek en sandaaltjes waar zelfs Jezus zich nog voor geschaamd zou hebben. Sander zat erbij en keek ernaar. Na een poosje kreeg ik oprecht medelijden en heb ik mijzelf voorgesteld aan Sander. Peter was nadien verleden tijd.

Foto 4 en 5: Van de vroegere spleet tussen zijn tijden is inmiddels helemaal niks meer te zien! Ook van zijn gebroken knie, je ziet hem hier netjes in pak in een rolstoel zitten, is hij (lichamelijk) helemaal hersteld.

We kregen een hele leuke, vrouwelijke mentor die tevens onze docente Frans was. Op de één of andere manier maakte zij er een sport van mij of Sander minimaal één keer per week een mondelinge overhoring te geven. Ik had het idee dat zij dat deed om ons, praatgrage jongetjes, de mond te snoeren, maar dat werkte niet echt. Nous ne parlons pas français. Het was Sander die onze docente vaak met een snelle, hatelijke opmerking te bijdehand af was; iets wat hem vandaag de dag nog steeds typeert. Zet Sander een middagje bij je hond neer en het enige wat het arme beest daarna nog doet is blaffen en grommen.

Maak een opmerking over een paar Polen in het bijzijn van Sander en binnen no-time kun je een stortvloed aan harde grappen verwachten.

Er is één moment geweest uit deze periode die mij altijd zal bijblijven. In ons tweede jaar op de middelbare school kwamen we samen in de klas terecht bij Marjolein. Ik weet dat zij fervent lezer is van onze blog (Hoi Marjolein!) dus hier ga ik nog wat over te horen krijgen. Marjolein heeft tijdens een les, uit het niets, een natte homp kauwgom in Sander zijn mapje gedrukt. Zomaar. Zijn nieuwe mapje met één handeling onbruikbaar gemaakt. Ik heb er keihard om gelachen. Sander niet, die was witheet. Heeft haar voor van alles en nog wat uitgemaakt. In de pauze daarna heeft hij met alle kracht geprobeerd die kauwgom tussen de bladzijdes uit te schrapen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat hij het er nog wel eens over heeft, Marjolein en zijn mapje.

Sander is al zijn hele leven liefhebber van eten en van eten koken. Vroeger kon je dat goed zien. Als je veel eet en weinig beweegt dan wordt je vanzelf wat eh.. molliger. Door af en toe streng op dieet te gaan kan hij nog zeer regelmatig leuke eettentjes bezoeken of thuis nieuwe gerechten uitproberen. Maar wees gewaarschuwd: op stap gaan met Sander staat garant voor een hoop gezeik.

Foto 6: Sander is kleurenblind en hij kocht bovenstaand jasje in de wetenschap dat deze oranje was. Inmiddels heeft het jasje een nieuw kleurtje gekregen...

Mensen die hem (goed) kennen zullen dit beamen: vanaf het eerste moment zal er wat te zeiken zijn. "Kunnen ze die trein niet een keertje opruimen, wat zitten die onnozele zeugen hard te praten, wat een afschuwelijke inrichting hier, het voorgerecht had wel wat gekruider gemogen, mijn oma loopt nog sneller dan die draak van een serveerster, de artiest van deze muziek moeten ze ophangen of doodknuppelen, mijn steak smaakt naar een goedkope schoenzool, wat is er met die saus gebeurd; het lijkt wel het sap van een dood kalf op sterk water", ga zo maar door. Zeiken en haten, ook dat is Sander ten voeten uit. Niet iedereen zal het kunnen waarderen, maar ik geniet er van.

Wat moet je verder nog weten van Sander? Hij heeft een half jaar in Londen gewoond voor een stage. Als je zijn tijdlijn op Facebook terugkijkt, kun je dat zien. Er was een periode dat hij al zijn berichten ineens in het Engels ging schrijven. Hij kijkt graag naar programma's op televisie, het liefste met daarin hele onnozele mensen die hele onnozele dingen gaan zeggen of doen: minimaal één keer per week ontvang ik een filmpje/foto/link van hem die ik 'echt even moet bekijken'. Daarnaast hebben we samen al jaren een abonnement bij Pathé en zien dus erg veel films, een hobby die we beiden erg waarderen. Sander heeft een cockerspaniël genaamd Janko, de opvolger van Rubby, die helaas overleden is aan een overdosis toastjes met American Filet. Marjolein weet hier meer van.

Foto 7: Tsja... Sander volgt de opleiding Communicatie in Ede en samen pakken we regelmatig wat klussen aan op het gebied van marketing, content en websites. Uit onze goede samenwerking en gezamenlijke interesse in schrijven over van alles en nog wat, is enkele maanden gelezen deze website opgericht. Net als ik hoopt hij ook dat het een succes blijft en zal hij er alles aan doen om dit te verwezenlijken!

Rick